Καλάθι
0
0,00 €
Μελετώ τα Μαθήματα Θαυμάτων (ACIM)
με σχολιασμό δικό μου και του Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ
ACIM - Μάθημα 25
Δεν γνωρίζω το σκοπό του κάθε πράγματος.
Ο νους μας, όπως έχει προγραμματιστεί, τείνει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τα γεγονότα γύρω μας μέσα από το πρίσμα των προσωπικών μας αναγκών και επιθυμιών. Αυτός ο τρόπος σκέψης όμως, συχνά έρχεται σε αντίθεση με τις πραγματικές μας ανάγκες ως πλήρη όντα, που είναι η συνειδητοποίηση αυτού που πραγματικά είμαστε και η έκφραση της αληθινής μας φύσης.
Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε τα παρακάτω:
1. Η Περιορισμένη Αντίληψη του Νου:
Ο νους μας βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα ως μέσα για την ικανοποίηση των δικών του αναγκών. Αυτές οι ανάγκες συνήθως σχετίζονται με την ασφάλεια, την αξία, την ελευθερία και τον έλεγχο.
2. Η Χρήση Ανθρώπων και Καταστάσεων:
Κάθε άτομο και κάθε κατάσταση γίνεται ένα εργαλείο στα χέρια του Εγώ, το οποίο επιδιώκει να διατηρήσει την επιβίωσή του και την ευημερία του με οποιοδήποτε κόστος.
3. Ο Αληθινός Σκοπός:
Στην πραγματικότητα, ο αληθινός σκοπός κάθε πράγματος, γεγονότος ή ατόμου στη ζωή μας είναι η συνειδητοποίηση της αληθινής μας φύσης. Κάθε εμπειρία είναι μια ευκαιρία για να ανακαλύψουμε και να εκφράσουμε την αληθινή μας φύση.
4. Η Αναγκαία Απελευθέρωση από τον Έλεγχο του Νου:
Χρειάζεται να απελευθερώσουμε τον νου μας από τις αυτοπεριοριστικές αντιλήψεις και να τον εκπαιδεύσουμε να χαλαρώνει και να αφήνει τον έλεγχο. Μόνο έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε και να εκτιμήσουμε τον πραγματικό σκοπό του κόσμου που δημιουργούμε.
Ας μη ξεχνάμε λοιπόν:
Ο νους μας δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί τον πραγματικό σκοπό των πραγμάτων, διότι εστιάζει μόνο στην ικανοποίηση των εγωκεντρικών του αναγκών. Είναι απαραίτητο να υπερβούμε αυτή την περιορισμένη αντίληψη και να αναγνωρίσουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας εξυπηρετούν τον ανώτερο σκοπό της ψυχοπνευματικής μας αυτοπραγμάτωσης.
ο Ρ. Η. Νατζέμυ μας λέει σχετικά::
ΡΕΝ - Μάθημα 25
Ο νους μου δεν γνωρίζει τον πραγματικό σκοπό του κάθε πράγματος.
Ο νους μας είναι προγραμματισμένος να αντιλαμβάνεται τον καθένα και το καθετί σε σχέση με τις δικές του ανάγκες – οι οποίες είναι αρκετά διαφορετικές και συχνά αντίθετες με τις πραγματικές ανάγκες μας ως θεϊκά όντα- ψυχές. Επομένως, ο νους μας είναι ανίκανος να αντιληφθεί ότι ο καθένας, το καθετί και το κάθε γεγονός υπάρχουν για την αφύπνισή μας στην αληθινή θεϊκή φύση μας και την επακόλουθη έκφραση αυτής της τελειότητάς μας στο φυσικό βασίλειο. Αυτός είναι ο σκοπός του κάθε «πράγματος».
Ο νους μας είναι υπερβολικά προκατειλημμένος με τις ανασφάλειές μας για να αντιληφθεί τον πραγματικό σκοπό αυτού του κόσμου. Χρησιμοποιεί τα πάντα σαν μέσο για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους σαν πηγές εκπλήρωσης των αναγκών του ή σαν απειλές των αναγκών του. Το ίδιο ισχύει για καθετί που τον περιβάλλει. Υπολογίζει, «πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό για να νιώθω πιο ασφαλής, πιο άξιος, πιο ελεύθερος ή για να έχω περισσότερο έλεγχο».
Μ' αυτό τον τρόπο, κάθε ον και πράγμα γίνεται ένα «όπλο» στον αγώνα του εγώ μας για επιβίωση. Χρειάζεται να απελευθερώσουμε το νου μας από αυτό το θέμα και να τον βοηθήσουμε να χαλαρώσει και να το αφήσει, ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον αληθινό σκοπό αυτού του κόσμου που δημιουργούμε.