Αυτορρύθμιση και Πειρατεία: το έδαφος της Πράξης
Η Τριαδική Πράξη Παρουσίας δεν συμβαίνει στο κενό.
Συμβαίνει μέσα σε ένα νευρικό σύστημα που άλλοτε είναι σε ροή και σύνδεση,
κι άλλοτε σε ένταση, φόβο ή άμυνα.
Γι' αυτό, το έργο μας δεν είναι μόνο να μαθαίνουμε πώς να εμφανιζόμαστε,
αλλά και να καλλιεργούμε τις συνθήκες που το κάνουν δυνατό.
Αυτό το ονομάζουμε αυτορρύθμιση.
Με τον όρο αυτορρύθμιση εννοούμε:
την ικανότητα να επιστρέφουμε, ξανά και ξανά,
σε μια εσωτερική κατάσταση σχετικής:
- ηρεμίας,
- συνοχής,
- και σύνδεσης με τον εαυτό.
Όχι γιατί η ζωή γίνεται εύκολη,
αλλά γιατί έχουμε μάθει να επιστρέφουμε.
Σε αυτή την κατάσταση:
- η εσωτερική ακρόαση γίνεται πιο καθαρή,
- η ευθύνη του παρόντος γίνεται ανεκτή,
- και η μη-ταύτιση βιώνεται, όχι μόνο κατανοείται.
Όμως, στην καθημερινότητα, υπάρχουν συνεχώς παράγοντες που μας τραβούν έξω από αυτή τη ροή:
παλιά μοτίβα, αυτόματες σκέψεις, συναισθηματικές αντιδράσεις,
εσωτερικές φωνές που θέλουν να μας προστατεύσουν.
Αυτές τις δυνάμεις τις ονομάζουμε εδώ πειρατεία:
όχι ως "κακό" κομμάτι,
αλλά ως εκείνο το μέρος του εαυτού που
καταλαμβάνει το τιμόνι όταν νιώθει απειλή.
Όταν συμβαίνει πειρατεία:
- χάνεται η εσωτερική ακρόαση,
- συρρικνώνεται η επίγνωση,
- και η πράξη δεν βγαίνει πια από παρουσία, αλλά από άμυνα.
Γι' αυτό, η δουλειά μας είναι διπλή:
👉 να καλλιεργούμε καθημερινά πρακτικές αυτορρύθμισης,
και
👉 να μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε έγκαιρα πότε μπαίνουμε σε πειρατεία.
Όχι για να τα εξαλείψουμε.
Αλλά για να μπορούμε να επιστρέφουμε.
Και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο:
Η Τριαδική Πράξη Παρουσίας
δεν απαιτεί να είμαστε πάντα ρυθμισμένοι.
Απαιτεί να μπορούμε να πούμε:
«Τώρα δεν είμαι σε ροή.
Και αυτό ακριβώς είναι που παρατηρώ και εκφράζω.»
Με αυτόν τον τρόπο,
η ίδια η Πράξη γίνεται μέρος της αυτορρύθμισης.
Δεν περιμένουμε πρώτα να "φτιάξουμε" για να εκφραστούμε.
👉 Εκφραζόμαστε, και μέσα από αυτό, ρυθμιζόμαστε.
ΚΝΡ
