Μαθήματα Θαυμάτων (ACIM) με σχολιασμό του Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ (ΡΕΝ) & δικό μου (Κ)
ACIM - Μάθημα 9
Δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα.
ΡΕΝ - Μάθημα 9
Ο νους μου δεν βλέπει τίποτα έτσι όπως είναι τώρα.
Αυτό είναι προφανές από τις προηγούμενες συζητήσεις μας. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το σύντροφό μας, τους γονείς, τα παιδιά μας, τους φίλους μας ή ακόμη και το ίδιο το σώμα μας όπως είναι τώρα. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη χώρα μας, την επαγγελματική μας κατάσταση ή οτιδήποτε άλλο στη ζωή μας όπως είναι τώρα. Καθένα από αυτά έχει μια «ιστορία» μέσα στο νου μας και προβάλλουμε πάνω στο καθετί αυτή την ιστορία για το τι «είναι» («ήταν» ταιριάζει καλύτερα εδώ). Κατ' αυτό τον τρόπο εμποδίζουμε όλα αυτά να αλλάξουν και να εξελιχθούν.
Όταν περιμένουμε συγκεκριμένη συμπεριφορά από γνωστά μας άτομα, τους στέλνουμε το μήνυμα να φερθούν με τον τρόπο που εμείς περιμένουμε. Μπορεί να αλλάξουν συμπεριφορά προς άλλους, αλλά όχι προς εμάς, επειδή τους επηρεάζουμε με τις σκέψεις μας.
Κάνουμε το ίδιο με τον εαυτό μας. Σκεφτόμαστε και λέμε: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό», όταν η μόνη αλήθεια εδώ θα ήταν ότι «Μέχρι τώρα, δεν μπορούσα να το κάνω αυτό». Ή λέμε: «Ο σύντροφός μου, ο γονιός μου, το παιδί μου είναι έτσι», όταν η αλήθεια εδώ θα ήταν ότι «Ο σύντροφός μου, ο γονιός μου, το παιδί μου συμπεριφερόταν μέχρι τώρα μ' αυτό τον τρόπο».
Όταν λέμε: «Εγώ είμαι (αυτός είναι, αυτή είναι) καπνιστής, πότης, Χριστιανός, από αυτό το πολιτικό κόμμα, επιπόλαιος άνθρωπος» μιλάμε για το παρελθόν. Όταν λέμε ποιοι είμαστε, πού ήμασταν και τι έχουμε κάνει ή τι κάνουμε με τη ζωή μας μιλάμε για το παρελθόν. Όταν θυμόμαστε τι έχουν κάνει οι άνθρωποι σε μας ή για μας και τι έχουμε κάνει εμείς σ' αυτούς ή γι' αυτούς είμαστε στο παρελθόν.
Το παρελθόν δημιουργεί «λογαριασμούς», στους οποίους νιώθουμε ότι οι άλλοι μας χρωστούν ή ότι περιμένουμε κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά από αυτούς. Ταυτόχρονα αυτό δημιουργεί την ιδέα ότι εμείς χρωστάμε στους άλλους και ότι είμαστε υποχρεωμένοι σ' αυτούς.
Ο νους μας δεν μπορεί να δει τους ανθρώπους, τα αντικείμενα και τις καταστάσεις όπως είναι, χωρίς η σκιά του παρελθόντος να διαστρεβλώνει αυτά που βλέπουμε.
Κ - Μάθημα 9
Στο μάθημα αυτό, εξετάζουμε την ιδέα ότι ο νους μας δεν βλέπει τίποτα όπως είναι πραγματικά στο παρόν, λόγω της συνεχούς επίδρασης του παρελθόντος.
Κύρια Σημεία του Μαθήματος
Η Παραμόρφωση της Πραγματικότητας: Ό,τι αντιλαμβανόμαστε γύρω μας - σχέσεις, αντικείμενα, καταστάσεις - τα βλέπουμε μέσα από το πρίσμα του παρελθόντος. Αυτό σημαίνει ότι οι αντιλήψεις μας για τους άλλους και τον εαυτό μας είναι περιορισμένες και στρεβλωμένες από τις εμπειρίες, τις μνήμες και τις προσδοκίες που έχουμε συσσωρεύσει.
Η Επιδραση της Προσδοκίας: Οι σκέψεις και οι προσδοκίες μας προς τους άλλους και τον εαυτό μας επηρεάζουν τις συμπεριφορές τους και τις συμπεριφορές μας. Όταν περιμένουμε συγκεκριμένες αντιδράσεις, ουσιαστικά δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να λάβουμε αυτές τις αντιδράσεις, ενισχύοντας έτσι τη δική μας εικόνα για το ποιοι είναι οι άλλοι ή ποιοι είμαστε εμείς.
Ο Ρόλος της Γλώσσας: Ο τρόπος που εκφραζόμαστε αντικατοπτρίζει τη σύνδεση με το παρελθόν. Όταν μιλάμε για τον εαυτό μας ή για τους άλλους, συνήθως αναφερόμαστε σε ό,τι συνέβη προηγουμένως, διατηρώντας έτσι τις ταυτότητες και τις σχέσεις μας σταθερές και αμετάβλητες. Αντί να αναγνωρίζουμε την πιθανότητα αλλαγής, εμμένουμε σε παλαιές αντιλήψεις.
Το Βάρος των "Λογαριασμών" του Παρελθόντος: Το παρελθόν δημιουργεί μια αίσθηση "λογαριασμών" που πρέπει να πληρωθούν, είτε συναισθηματικά είτε ηθικά. Αυτό μας δεσμεύει σε σχέσεις και καταστάσεις με τρόπους που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική τρέχουσα κατάσταση.
Συμπέρασμα
Το μάθημα μας καλεί να αναγνωρίσουμε την επιρροή του παρελθόντος στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μας. Η κατανόηση αυτής της διαδικασίας είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στο παρόν, χωρίς τη σκιά του παρελθόντος. Με αυτή την κατανόηση, μπορούμε να αρχίσουμε να απελευθερωνόμαστε από τις περιοριστικές αντιλήψεις και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας και στους άλλους την ευκαιρία για πραγματική αλλαγή και εξέλιξη.
