Καλάθι
0
0,00 €
Μαθήματα Θαυμάτων (ACIM) με σχολιασμό του Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ (ΡΕΝ) & δικό μου (Κ)
Μάθημα 12
Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω έναν κόσμο χωρίς νόημα.
ΡΕΝ - Μάθημα 12
Είμαι ταραγμένος επειδή ο νους μου αντιλαμβάνεται έναν κόσμο χωρίς νόημα.
Είναι φυσικό να είμαστε ταραγμένοι, φοβισμένοι, πικραμένοι, θυμωμένοι και γεμάτοι ντροπή και ενοχή, όταν πιστεύουμε ότι είμαστε διαχωρισμένοι και ότι οι άλλοι δημιουργούν την πραγματικότητά μας, και εμείς δημιουργούμε τη δική τους. Αγνοώντας τους συμπαντικούς νόμους της αιτίας και του αποτελέσματος, αντιλαμβανόμαστε έναν άδικο κόσμο, όπου δεν υπάρχει αιτία για οτιδήποτε συμβαίνει σε κάποιον. Αισθανόμαστε φόβο και θυμό. Αναπτύσσουμε αμυντικούς μηχανισμούς και κλείνουμε την καρδιά μας, προσελκύοντας έτσι περισσότερη αρνητικότητα μέσα από το νόμο της έλξης. Δημιουργούμε αυτόν το χωρίς νόημα κόσμο με το να εστιαζόμαστε στο επιφανειακό και με το να προτιμούμε να παίζουμε το ρόλο του θύματος και του θύτη. Του επιτιθέμενου και αυτού που υφίσταται την επίθεση. Εθιζόμαστε στις ορμόνες αυτών των συναισθηματικών παιχνιδιών, ακριβώς όπως εθίζονται οι ναρκομανείς. Αυτό προκαλεί ελικοειδή αύξηση του φόβου και της αμυντικότητας.
Οι συμπαντικοί νόμοι που λειτουργούν στο χωροχρόνο επιτρέπουν να μας συμβεί μόνο ό,τι εμείς δημιουργούμε μέσα από τις προηγούμενες πράξεις μας, τις επιλογές της ψυχής μας και το τωρινό σύστημα πεποιθήσεων, των συναισθημάτων μας, των αντιδράσεών μας και των συμπεριφορών μας. Το σύμπαν είναι καθρέφτης που αντανακλά πίσω σε μας ό,τι εμείς «εκπέμπουμε» προς αυτό. Όταν αποδεχόμαστε την απόλυτη ευθύνη για την δική μας πραγματικότητα και επιτρέπουμε στους άλλους να έχουν ευθύνη για τη δική τους, θα γίνουν κατανοητά πολλά από αυτά που μοιάζουν χωρίς νόημα. Τότε θα μπορούμε να συγχωρήσουμε εντελώς τους άλλους και τον εαυτό μας και να απελευθερωθούμε.
Χρειάζεται, επίσης, να θυμόμαστε τη σπηλιά του Πλάτωνα, με την έννοια πως, ό,τι νομίζουμε ότι συμβαίνει δεν συμβαίνει πραγματικά. Επίσης, να θυμόμαστε το φως στο μηχάνημα προβολής του κινηματογράφου. Ταραζόμαστε με αυτά που συμβαίνουν στην οθόνη, όταν στην πραγματικότητα τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν μπορεί με κανένα τρόπο να επηρεάσει τον αληθινό εαυτό μας, ο οποίος είναι το φως πίσω από την ταινία. Χρειάζεται να καλλιεργήσουμε μια καθημερινή σύνδεση με το μέρος του εαυτού μας που βρίσκεται πίσω από όλο αυτό το δράμα που παίζεται στην οθόνη και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε το φως πίσω από τον προβολέα, και είμαστε ανεπηρέαστοι από οτιδήποτε συμβαίνει στην οθόνη.
Όταν νιώθετε φοβισμένοι ή ταραγμένοι για κάτι, θυμηθείτε ότι δεν είστε η εικόνα με την οποία ταυτίζεστε, αλλά το αγνό (αθώο) λευκό φως πίσω από τον προβολέα.
Κ - Μάθημα 12
Είμαι ταραγμένος επειδή ο νους μου αντιλαμβάνεται έναν κόσμο χωρίς νόημα.
Οι εσφαλμένες σκέψεις μου δείχνουν έναν κόσμο χωρίς νόημα.
Όταν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο ως άδικο και χωρίς νόημα, είναι φυσικό να νιώθουμε ταραχή, φόβο, θυμό, και ενοχή. Η αίσθηση ότι είμαστε διαχωρισμένοι από τους άλλους και ότι δεν έχουμε τον έλεγχο της πραγματικότητάς μας ενισχύει αυτά τα συναισθήματα. Αγνοώντας τους συμπαντικούς νόμους της αιτίας και του αποτελέσματος, βλέπουμε έναν κόσμο γεμάτο αδικία, όπου τα γεγονότα φαίνονται τυχαία και άνευ νοήματος. Αυτό μας οδηγεί στην ανάπτυξη αμυντικών μηχανισμών, κλείνοντας την καρδιά μας και προσελκύοντας περισσότερη αρνητικότητα μέσω του νόμου της έλξης.
Η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε είναι μια αντανάκλαση των σκέψεων, των συναισθημάτων, και των πεποιθήσεών μας. Ο κόσμος λειτουργεί ως καθρέφτης, επιστρέφοντας σε εμάς αυτό που εκπέμπουμε. Η αποδοχή της απόλυτης ευθύνης για την πραγματικότητά μας, επιτρέπει την πλήρη συγχώρεση, τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους άλλους, και οδηγεί σε απελευθέρωση από την ταραχή.
Ακριβώς όπως το φως πίσω από τον κινηματογραφικό προβολέα δεν επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει στην οθόνη, έτσι και ο αληθινός μας εαυτός παραμένει αμετάβλητος και ανέγγιχτος από τα εξωτερικά γεγονότα. Όταν νιώθουμε φόβο ή ταραχή, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε η εικόνα που βλέπουμε στην οθόνη, αλλά το αγνό, αθώο φως που φωτίζει την προβολή. Αυτό το φως είναι η ουσία μας, η οποία παραμένει πάντα καθαρή και αλώβητη, ανεξάρτητα από το δράμα που εκτυλίσσεται γύρω μας.